Saje-saje nak tulis boleh?

HAI! :)

Memang lama blog nie xde entry baru. Serius xde topik nak cerita. Macam mane laa nak ade topik kalau sepanjang masa duduk kat rumah je buat tahik mata, tengok tv, main game sampai charger laptop boleh jadi pembakar roti.

   Orang lain baru je nak merasa cuti, aq dah bosan nak termuntah-muntah sebab cuti lama sangat. Macam mana tak naik berat kalau asyik bertapa dalam 'gua' kat Taman Permint Jaya yang dipenuhi makanan nie? -_-

Tapi sekarang, dalam masa 2 minggu lagi, 'pertapaan' aq nie akan berakhir. Byebye to UiTM Dungun, Terengganu and Haihai to UiTM Sungai Petani, Kedah. Berakhir hidup sebagai pelajar Diploma Sains Komputer (CS110) , mula semula dari awal sebagai pelajar Diploma Pengurusan & Teknologi Pejabat (BM118). 

Kali nie aq harap ALLAH kuatkan semangat aq daripada hari tu. Tapi takut jugak kalau-kalau aq jadi macam dulu. Langsung x faham ape yang aq belajar. X nak ulang lagi kesilapan dalam membuat pilihan macam dulu. Harap kali nie pilihan aq yang terbaik & paling sesuai. Aq lebih prefer subjek yang banyak membaca (walaupun aq x suke membaca) daripada subjek yang melibatkan coding. Salah satu habis semua salah.


Almost everyone yang aq beritahu pasal nie keputusan intake UiTM kali nie akan cakap "Jauhnye!"


Really, memang jauh. Tapi aq dah biasa kot dengan jarak macam nie.


Kadang rase takut nak pergi tempat orang tu memang ada. 18 tahun kot setia kat Terengganu je. Haha.. Walaupun Kedah memang dah jadi tempat wajib aq setiap tahun sebab kampung mak aq kat situ, tapi still nanti aq jauh dari mak ayah. Yang ade pun sedara-mara lain, tu pun lain daerah. Harap tak homesick teruk sangat nanti.  Takut belajar jauh, takut x boleh sesuaikan diri dengan suasana hidup kat utara, takut orang sekeliling nanti macam mane. Memang tu yang aq fikir sejak aq dapat tawaran kedua UiTM nie. Tapi insyaALLAH everythings gonna be just fine. I hope so. :)

Thanks untuk kawan-kawan yang sudi doakan aq. Sekali lagi UiTM bagi peluang kedua kat aq untuk masuk balik dalam tempoh kira-kira 2 bulan selepas aq melangkah keluar dari pagar UiTM dengan beg besar. Alhamdulillah.. :D



Sekarang, aq dah tak boleh harapkan kawan-kawan. X payah nak harap nak same dengan kawan sebab memang x de 1 manusia pun kat UiTM Kedah tu yang aq kenal kecuali senior. Dan aq dah tau suasana belajar kat U. Nama je study group, bila jumpa, aq buat kerja aq, kau buat kerja kau. Kos lain-lain, belajar pun benda lain, macam mane nak study same-same. Jangan harap nak sama macam situasi kat sekolah, semua orang belajar benda sama. Kat U, kena berdikari sendiri. Korang banyak main, korang banyak tidur, korang 'mati' macam aq dulu. HAHA



Tapi xpe. Ade hikmah. Aq keluar UiTM Dungun dengan perasaan yang sangat lega. Mungkin tu memang bukan jalan hidup aq. Sebab tu bila aq hantar je borang berhenti tu, aq rasa macam nak lari keluar pagar UiTM tu cepat-cepat. Haha.. Tension doe. 


# To awak. Ye awak. Mohon terasa. Jangan jadi kacang lupakan kulit yer. Awak kena sedar awak siapa, bumi mana yang awak pijak, jangan nak lupa diri. Jangan nak hina tempat kelahiran sendiri. Tak de guna awak post status islamic kalau sikap awak boleh buat orang benci. Jangan nak tinggal kawan lama sebab kawan baru. Sebab kalau xde yang lama, memang x de istilah 'yang baru'. Harap awak cepat sedar diri, kalau x de kami-kami yang lama nie, kami yang awak kutuk nie, awak memang x kemana. Siapa yang ada waktu awak susah dulu? KAMI yang awak kutuk-kutuk nie laa.. X perlu bagi alasan, KAMI dah faham perangai awak. #

# Untuk awak yang ke2, jangan nak pentingkan diri sangat. Tolong reti bahasa, jangan buat ikot suke hati je. Dah janji x pandai-pandai nak tepati. Sabar laa sikit. Tapi rupa-rupanya awak tak sabar. Cakap A, buat B. Tapi x pe. Kita pun baru kenal, rupa-rupanya nie perangai awak. Maybe saya terlalu bodoh sebab saya terlalu fikirkan perasaan awak sedangkan awak buat ikot suke kepala awak je. Thanks banyak-banyak kawan.. Saya dah terbiasa sangat dengan kawan perangai macam awak. # Assalamualaikum. :)